Przejdź do zawartości

Proporcja (arytmetyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Proporcjarówność dwóch stosunków postaci

lub (inny zapis)

W zapisie tym a i d nazywamy wyrazami skrajnymi, b i cśrodkowymi.

Podstawowa własność proporcji mówi, że iloczyn wyrazów skrajnych jest równy iloczynowi wyrazów środkowych:

Reguła trzech

[edytuj | edytuj kod]

Jeśli dane są trzy wyrazy w proporcji, czwarty można wyliczyć posługując się wzorami:

Wzory te znane są jako reguła trzech. W Europie weszły do użytku w XV-XVII wieku w praktyce kupieckiej.

Proporcje pochodne

[edytuj | edytuj kod]

Z równania proporcji wynikają także inne proporcje: prawdziwe pod warunkiem, że dane wyrażenie ma sens (w mianowniku któregoś ułamka nie otrzymamy 0).

Proporcja harmoniczna

[edytuj | edytuj kod]

Proporcja postaci

jest nazywana proporcją harmoniczną. Rozkład danej liczby a na dwa składniki: b oraz a – b zgodnie z regułą proporcji harmonicznej nazywa się złotym podziałem lub podziałem harmonicznym.

Proporcja złożona

[edytuj | edytuj kod]

Zapis postaci

oznacza układ równań:

lub równoważnie:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]